مشارکت عمومی-خصوصی یکی از روش های تامین مالی پروژه ای است . در این استراتژی ارایه خدمات عمومی وظیفه دولت ها و همچنین تامین مالی بر عهده بخش خصوصی بوده و در مقابل بخش خصوصی با ترتیبات قراردادی از امتیاز بهرهبرداری برخوردار می گردد. علی رغم این که هدف اصلی استراتژی مشارکت عمومی-خصوصی تخصیص ریسک بین طرفین و عملکرد بهتر می باشد، در همه کشورها اعم از توسعه یافته و در حال توسعه بویژه در شرایط وجود مشکلات مالیبرای دولت ها ، به عنوان یک ضرورت اجتناب ناپذیر است . دراین استراتژی به علت عدم معرفی مبسوط ، نداشتن استاندارد و به صرف رعایت اصول تامین مالی پروژه ای و همچنین عدم امکان و جوابگویی یک فرمت قراردادی واحد با توجه بهشرایط اقتصادی و قانونی کشورها، منجر به یک پیچیدگی ، سردرگمی و در مواردی شکست در اهداف برای بخش عمومی و خصوصی گردیده است. این پژوهش، با مرور جامع تحقیقات انجام شده در این حوزه به دسته بندی و گروه بندی تحقیقاتبه عمل آمده پرداخته و مبانی این استراتژی و تخصیص ریسک در آن را مورد ارزیابی قرار داده است و نتایج آن برای آشنایی محققین ، سیاست گذاران و تصمیم گیران آورده شده است.
مشارکت عمومی-خصوصی، تامین مالی پروژه ای، مشارکت در ساخت، تخصیص ریسک، پروژه های سرمایه گذاری
بخشنامه های سازمان برنامه و بودجه
