استفاده از روش های مناسب سرمایه گذاری و شناخت ریسک ها و یافتن راهکار مواجه با آن ها جذب سرمایه را هموارتر می نماید. تامین مالی به روش خودگردان در پروژه های زیربنایی نفت و گاز ایران، با منطبق کردن آن بر اساس قوانین و مقررات داخلی مورد استفاده قرار می گیرد. ابعاد وسیع اجرایی این روش باعث مواجه شدن آن با ریسک های مختلف می شود. هدف از این پژوهش شناسایی و ارایه مدلی برای مدیریت ریسک پروژه خودگردان براساس استاندارد های شناخته شده از جمله پیکره دانش مدیریت پروژه است. با اجرای این فرایندها بر روی ساختار پروژه های خودگردان در ایران علاوه بر تطابق این ساختار با فرایند اجرایی آن، ریسک های این پروژه ها شناسایی و دسته بندی شده و راهکارهایی براساس اصول استاندارد جهت مواجه با آن ارایه شد. نتایج حاصل نشان میدهد اجرای پروژه های زیربنایی در ایران معمولاً با ریسک های زیادی مواجه است. امکان سنجی ها و ارزیابی های اولیه در مورد پروژه ها باید با دقت و اشراف بر تمام ابعاد پروژه و با مشورت گرفتن از مشاورین فنی، مالی، بیمه ای و تمام ذینفعان این پروژه ها صورت می گیرد.ایجاد و حمایت از بیمه های پوششی یکی از نیازهای اصلی برای جذب سرمایه و تامین مالی است. با توجه به وجود میادین مشترک نفت و گاز و نیاز به بهره برداری هر چه سریع تر از این منابع، استفاده از مدل ارایه شده برای مدیریت ریسک پروژه های آینده، می تواند راهکاری موثر برای دستیابی به اهداف تعیین شده باشد.
تامین مالی، پروژه های زیربنایی صنعت نفت و گاز ، پروژه خودگردان، مدیریت ریسک
بخشنامه های سازمان برنامه و بودجه
