برخی از تعاریف "مشارکت عمومی-خصوصی" (PPP) از منابع خارجی؛ بخش یکم

1396/8/23

در منابع و مراجع مختلف، مشاركت عمومي-خصوصي به بيان‌ها و صورت‌هاي مختلف تعريف شده است. براي آشنايي با اين مفهوم، نمونه‌هايي از اين تعاريف جمع‌آوري شده است. مشاهده می شود که یک تعریف واحد بین المللی برای این رویکرد وجود ندارد و کشورها و نهادهای مختلف، به فراخور اقتضائات خود، تعریفی از آن را ارائه کرده اند. بنابراین در هر نوع استفاده از تجربیات و ضوابط ارائه شده توسط هر منبع و مرجعی می بایست به تعاریف پایه و ویژگی های مشارکت عمومی-خصوصی از دیدگاه آن ها توجه نمود.

1- World Bank Group-PPPIRC
تعريفي استاندارد از مشاركت عمومي-خصوصي كه به صورت بين‌المللي پذيرفته شده باشد، وجود ندارد. واژه مشاركت عمومي-خصوصي به محدوده وسيعي از انواع قراردادهاي ميان بخش عمومي و نهادهاي خصوصي اطلاق مي‌شود و كشورهاي مختلف، تعاريف متفاوتي را براي مشاركت عمومي-خصوصي بر پايه برنامه خود در اين زمينه اقتباس كرده‌اند.
مشاركت‌هاي عمومي-خصوصي، مكانيزمي هستند که بر پایه آن ها، دولت ها می توانند به منظور تأمين و اجراي زيربناها و/يا خدمات عمومي، از منابع و تخصص بخش خصوصي استفاده کنند. در جاهايي كه دولت‌ها با پايان عمر يا كمبود زيربناها مواجه شوند و نياز به خدمات كارآمدتری داشته باشند، مشاركت عمومی-خصوصي مي‌تواند با ارائه راه حل‌هاي جديد و تامين منابع مالي، كمك نمايد.
مشاركت عمومي-خصوصي مهارت‌ها و منابع هر دو بخش عمومي و خصوصي را از طريق تسهيم ريسك‌ها و مسئوليت‌ها بكار مي‌گيرد. اين امر دولت‌ها را در بهره‌گيري از مزاياي تخصص بخش خصوصي توانمند كرده و به ايشان اجازه تمركز بر سياست‌ها، برنامه‌ريزي و مقررات بجاي درگيري در كارهاي روزمره را مي‌دهد.
يك مشاركت عمومي-خصوصي موفق نيازمند يك تحليل دقيق از اهداف توسعه بلند مدت و تخصيص ريسك است. وجود چهارچوب حقوقي و ساختاري در كشور براي پشتيباني از مكانيزم‌هاي اعمال حاكميت، تصدي‌گري و نظارت موثر در مشاركت عمومي-خصوصي ضروري است. در يك قرارداد مشاركت عمومي-خصوصي بايد ريسك‌ها و مسئوليت‌ها به روشني به طرف مربوط تخصيص داده شود.
 

What are public-private partnerships? There is no standard, internationally-accepted definition of a PPP. The term is used to describe a wide range of types of agreements between public and private sector entities, and different countries have adopted different definitions as their PPP programs evolved.
Public-private partnerships (PPPs) are a mechanism for government to procure and implement public infrastructure and/or services using the resources and expertise of the private sector. Where governments are facing ageing or lack of infrastructure and require more efficient services, a partnership with the private sector can help foster new solutions and bring finance. PPPs combine the skills and resources of both the public and private sectors through sharing of risks and responsibilities. This enables governments to benefit from the expertise of the private sector, and allows them to focus instead on policy, planning and regulation by delegating day-to-day operations.
In order to achieve a successful PPP, a careful analysis of the long-term development objectives and risk allocation is essential. The legal and institutional framework in the country also needs to support this new model of service delivery and provide effective governance and monitoring mechanisms for PPPs. A well-drafted PPP agreement for the project should clearly allocate risks and responsibilities.

 

https://ppp.worldbank.org/public-private-partnership/about-public-private-partnerships

 

 

 

 

2- PPP Knowledge Lab

 

 

 

 

مشارکت عمومی-خصوصی، قرارداد بلند مدتی است بین بخش خصوصی و بخش عمومی، برای ایجاد دارایی عمومی یا ارائه خدمات عمومی که در چهارچوب آن بخش خصوصی ریسک‌های قابل توجهی را متحمل شده و مسئولیت مدیریت را می‌پذیرد و منافع بر پایه کارایی تعیین می‌شود. مشارکت عمومی-خصوصی معمولا شامل قراردادهای ارائه خدمات یا قراردادهای ساخت به روش کلید در دست (Turnkey) که از دسته پروژه‌های خرید عمومی هستند، نمی‌شود. همچنین مشارکت عمومی-خصوصی شامل خصوصی‌سازی صنایع که در آنها بخش عمومی نقش مستمر محدودی دارد، نمی‌شود. تعداد روز افزونی از کشورها، جایگاه خاصی برای تعریف مشارکت عمومی-خصوصی در قوانین خود قرار می‌دهند و آن را متناسب با ویژگی‌های ساختاری و قانونی خود تنظیم می‌کنند.
در برخی حوزه‌های قضایی، و به ویژه کشورهای دارای نظام حقوقی رومی-ژرمنی (Civil Law) که از قانون سنتی ناپلئون پیروی می‌کنند، میان قراردادهای عمومی مانند قراردادهای امتیازی (که در آنها بخش خصوصی به طور مستقیم به مصرف‌کنندگان نهایی ارائه خدمت کرده و ریسک مربوطه را می‌پذیرد) و مشارکت عمومی-خصوصی مانند پروژه‌های ساخت، بهره‌برداری و انتقال (BOT) برای ساخت تصفیه‌خانه آب یا مدیریت تاسیسات موجودی مثل یک بیمارستان (که در آن، بخش خصوصی خدمات را به صورت عمده فروشی، به یک بخش عمومی ارائه می‌کند) تفاوت قائل می‌شوند.
در برخی کشورها، حوزه‌های خاصی از شمول محدوده مشارکت عمومی-خصوصی کنار گذاشته می‌شوند. از جمله حوزه‌هایی که متاثر از مقررات خاصی هستند یا جاهایی که در آنها بخش خصوصی دارای ابتکار عمل گسترده باشد مانند حوزه‌های فناوری اطلاعات و ارتباطات. در برخی دیگر از کشورها، روش‌هایی که در آنها ریسک‌های محدودتری به بخش خصوصی منتقل می‌شود مانند قراردادهای مدیریت به دلایل ساختاری از محدوده مشارکت عمومی-خصوصی کنار گذاشته می‌شوند، زیرا بخش عمومی ترجیح می‌دهد که آنها را در چارچوب فرایندهای سنتی تامین کالاها و خدمات پیش ببرد.

 

 

 

A long-term contract between a private party and a government entity, for providing a public asset or service, in which the private party bears significant risk and management responsibility, and remuneration is linked to performance”. PPPs typically do not include service contracts or turnkey construction contracts, which are categorized as public procurement projects, or the privatization of utilities where there is a limited ongoing role for the public sector. An increasing number of countries are enshrining a definition of PPPs in their laws, each tailoring the definition to their institutional and legal particularities.
In some jurisdictions, and in particular civil law counties that follow the tradition of the Code Napoleon, a distinction is made between public contracts such as concessions, where the private party is providing a service directly to the public and taking end user risk, and PPPs, where the private party is delivering a service to a public party in the form of a bulk supply, such as a Built-Operate-Transfer (BOT) project for a water treatment plant, or the management of existing facilities (e.g. hospital facilities) against a fee.
In other countries, specific sectors are excluded from the definition, particularly those sectors which are subject to effective regulation or where there is extensive private sector initiative, such as in ICTTelecoms. In some countries arrangements involving more limited risk transfer such as management contracts are excluded from the definition for institutional reasons as the authorities prefer that they fall under traditional procurement processes for goods and services.

 

 

 

http://ppp.worldbank.org/public-private-partnership/overview/what-are-public-private-partnerships

 

 

 


3- بانک توسعه آسیایی (ADB)
اصطلاح مشارکت عمومی- خصوصی (PPP) طیفی از روابط ممکن را در میان نهادهای دولتی و خصوصی در زمینه زیرساخت ها و سایر خدمات را توصیف می کند. اصطلاحات دیگر مورد استفاده برای این نوع فعالیت عبارتند از: مشارکت بخش خصوصی (PSP) و خصوصی سازی. هر چند این سه اصطلاح اغلب به جای هم مورد استفاده قرار می گیرند، متفاوت هستند.
PPPs چارچوبی را ارائه می دهد که در آن (در عین بکار گیری بخش خصوصی)، نقش دولت برای اطمینان از تحقق تعهدات اجتماعی، اصلاحات موفق بخشی و سرمایه گذاری های عمومی، تایید شده و ساختار و تشکیلات مربوط نیز ایجاد می شود. یک PPP قوی، وظایف، تعهدات و ریسک ها را در میان طرف های عمومی و خصوصی به روش بهینه تخصیص می دهد.

 

 

 

The term “public-private partnership” describes a range of possible relationships among public and private entities in the context of infrastructure and other services. Other terms used for this type of activity include private sector participation (PSP) and privatization. While the three terms have often been used interchangeably, there are differences:
PPPs present a framework that-while engaging the private sector-acknowledge and structure the role for government in ensuring that social obligations are met and successful sector reforms and public investments achieved. A strong PPP allocates the tasks, obligations, and risks among the public and private partners in an optimal way.

 

 

https://www.adb.org/sites/default/files/institutional-document/31484/public-private-partnership.pdf

 

 

 

4- Investopedia (NASDAQ: IAC)

 

 

مشارکت عمومی-خصوصی بین بخش عمومی و بخش خصوصی و برای تامین مالی، ساخت و بهره برداری از پروژه هایی مانند شبکه های حمل و نقل عمومی، پارک ها و مراکز کنفرانس انجام می شود. تامین مالی یک پروژه از طریق مشارکت عمومی-خصوصی می تواند در وهله اول آن را امکان‌پذیر سازد و چه بسا موجب تکمیل سریع تر آن شود.
مشارکت عمومی-خصوصی قراردادهایی با مدت 25 تا 30 سال یا بیشتر دارند. هر چند بخشی از تامین مالی توسط بخش خصوصی انجام می شود، اما نیاز به پرداخت از جانب بخش عمومی و یا مصرف کنندگان محصول پروژه وجود دارد. بخش خصوصی در طراحی، تکمیل، اجرا و تامین مالی پروزه مشارکت می کند و بخش عمومی بر تعریف پروژه و نظارت و کنترل بر اهداف آن تمرکز می کند. توزیع ریسک ها بین بخش عمومی و بخش خصوصی بر پایه توانایی هر یک در ارزیابی، کنترل و مقابله با آنها انجام می شود.

 

 

Public-private partnerships between a government agency and private-sector company can be used to finance, build and operate projects, such as public transportation networks, parks and convention centers. Financing a project through a public-private partnership can allow a project to be completed sooner or make it a possibility in the first place.
Public-private partnerships have contract periods of 25 to 30 years or longer. Financing comes partly from the private sector but requires payments from the public sector and/or users over the project's lifetime. The private partner participates in designing, completing, implementing and funding the project, while the public partner focuses on defining and monitoring compliance with the objectives. Risks are distributed between the public and private partners according to the ability of each to assess, control and cope with them.

 

 

 

http://www.investopedia.com/terms/p/public-private-partnerships.asp#ixzz4wso1DrFc

 

 

 


5- بانک سرمایه گذاری اروپا (EIB)
"مشارکت عمومی و خصوصی" یک اصطلاح عمومی است که برای نوعی از رابطه بین بخش خصوصی و نهادهای عمومی ایجاد شده است که اغلب با هدف بکارگیری منابع و/یا تخصص بخش خصوصی برای کمک به تامین و ارائه تسهیلات و خدمات عمومی شکل می گیرد.
لذا این اصطلاح به منظور توصيف طيف گسترده اي از ترتیب های کاری از مشاركت هاي سبک، غير رسمي و استراتژيك، تا قراردادهاي خدمات طراحي، ساخت، تأمين مالي و بهره برداری (DBFO) و شركت هاي سرمایه گذاری مشترک رسمی استفاده مي شود.
یک "مشارکت عمومی و خصوصی" برای احداث و بهره برداری یک زیرساخت توسط بخش خصوصی (از طریق اعطای امتیازهایی) تعریف می شود که در غیر این صورت توسط بخش عمومی انجام می شود.

 

 

 

European Investment Bank (EIB, 2004, p.2)
“Public-Private Partnership” is a generic term for the relationships formed between the private sector and public bodies often with the aim of introducing private sector resources and/or expertise in order to help provide and deliver public sector assets and services. The term PPP is thus used to describe a wide variety of working arrangements from loose, informal and strategic partnerships, to design-build-finance-and-operate (DBFO) type service contracts and formal joint venture companies.
EIB (2005, p. 3) provides a working definition, “a PPP [is] defined to be the private-sector construction and operation of infrastructure (including Concessions) which would otherwise have been provided by the public sector”.
http://www.un.org/esa/desa/papers/2016/wp148_2016.pdf



------------------------------------------------------------
محصولات مرتبط:
شرح خدمات مطالعات امكان‌سنجی پروژه‌های PPP
پرسش‌های کلیدی پیش‌نیاز برای تهیه قرارداد سرمایه‌گذاری، ساخت، بهره‌برداری و انتقال(BOT)
چک‌لیست پیوست‌های قراردادهای خانواده BOT

 

 

 

گنجینه‌های موضوعی مشارکت عمومی-خصوصی (PPP):