بسته ضوابط "مشارکت عمومی-خصوصی(PPP)" در حوزه بهداشت و درمان (نسخه قابل دانلود)

با توجه به نیاز روز افزون به توسعه زیربنا‌های عمومی برای ارتقای کیفیت زندگی، جذب سرمایه‌گذاری بخش خصوصی، یگانه راه دستیابی به این هدف به ویژه در کشورهای در حال توسعه است. از میان روش‌های مختلف سرمایه‌گذاری، روش مشارکت عمومی-خصوصی اگر به درستی پیاده‌سازی شود، می‌تواند منافع پایدار بخش عمومی و بخش خصوصی را به صورت توامان تامین نماید. مشاركت عمومي-خصوصي (Public-Private Partnership) مكانيزمي است كه در آن بخش عمومي (دولت و ساير نهادهاي حكومتي) به منظور تامين خدمات زيربنايي (اعم از آب و فاضلاب، حمل و نقل، سلامت، آموزش و...) از ظرفيت‌هاي بخش خصوصي (اعم از دانش، تجربه و منابع مالي) استفاده مي‌نمايد. بخش خصوصي، برخي از وظايف و مسئوليت‌هاي عمومی را به نيابت از دولت بر عهده می‌گیرد.
مشاركت عمومي-خصوصي بر پایه انعقاد یک قرارداد میان‌مدت یا بلندمدت بين بخش عمومي و بخش خصوصي اجرا می‌شود که در آن تسهيم ريسك، مسئوليت، منافع و هم‌افزايي منابع و تخصص هر دو بخش در ارائه خدمات زيربنايي صورت می‌گیرد و نقش دولت از سرمايه‌گذاري، اجرا و بهره‌برداري در پروژه‌هاي زيرساختي به سياست‌گذار و تنظيم‌كننده مقررات و نظارت بر كيفيت و كميت ارائه خدمات تبديل شده و تمام یا بخشی از وظایف و مسئولیت‌های پیشین دولت در تأمین این کالاها و خدمات از جمله سرمایه‌گذاری، تامین مالی، پدیدآوری، طراحی، ساخت، تجهیز، نوسازی، راه‌اندازی، بهره‌برداری و تعمیر و نگهداری پروژه به بخش خصوصی منتقل می‌شود. لذا توجه به قرارداد و کلیه پیش نیازهای تدوین درست، کامل و شفاف آن در موفقیت پروژه حیاتی است. بی شک اولین و مقدماتی‌ترین پیش‌نیاز این امر، آگاهی و تسلط به ضوابط حاکم بر قراردادهای مشارکت عمومی-خصوصی است. این ضوابط شامل طیف متنوعی از قوانین و مقررات اعم از قانون، آیین‌نامه، تصویب‌نامه، بخشنامه، دستورالعمل و ... است که توسط طیف وسیعی از نهادهای حاکمیتی به تصویب رسیده و پروژه و قرارداد را از جنبه‌های مختلف متاثر می‌سازد.

به دلیل بزرگ بودن اندازه، فایل خریداری شده تنها از طریق لینک ارائه شده قابل دریافت بوده و ایمیل نخواهد شد.

در برگیرنده:
بیش از 170 ضابطه مربوط به مشارکت عمومی-خصوصی شامل:
1- ضوابط عمومی مربوط به مشارکت عمومی-خصوصی
2- ضوابط اختصاصی مشارکت عمومی-خصوصی در حوزه‌ بهداشت و درمان