در دو دهه گذشته اجرای پروزه های حمل و نقلی به روش ساخت ، بهره برداری و انتقال (BOT) و مشتقات آن به عنوان یکی از روش های پذیرفته شده جهت مشارکت بخش خصوصی در توسعه پروژه های حمل و نقلی در سطح جهانی شناخته شده است و دولت ها نیز آن را به عنوان روشی مناسب برای سرمایه گذاری و ساخت سریع پروژه های حمل و نقلی و استفاده بهینه از آن ها پذیرفته اند مدیریت ریسک به معنی استفاده از مهارت های افراد و یا گروه ها به منظور حصول اطمینان از شناسایی تمام ریسک ها ، اندازه گیری و اجرای انها در پروژه می باشد در این تحقیق ضمن معرفی کامل روش BOT و فرایند مدیریت ریسک به پیاده سازی و تخصیص این ریسک ها در این نوع پروژه ها به عنوان عوامل مربوطه پرداخته شده است جهت این منظور از ابزار پرسشنامه استفاده گردیده و پس از جمع اوری آنها توسط نرم افزار قدرتمند آماری Spss به تجزیه و تحلیل پاسخ ها شامل انالیزهای نیکویی برازش ، پایایی داده ها و آنالیز واریانس پرداخته شده و در نهایت ریسک های مورد نظر پس از رتبه بندی توسط روش TOPSIS به عوامل موثر در ایچاد اینگونه ریسک ها اختصاص داده شده و نتیجه گیری به عمل امده است نتایج حاکی از ان بوده است که ریسک هایی همچون ریسک خرید اجباری، ریسک عدم رسیدن به استانداردها ، محدودیت های صادرات و واردات ، محدودیت ها و آسیب های زیست ، ریسک تغییر در قرارداد، ریسک حمایتی سیاسی، ریسک آسیب و زیان های وارد بر کار و تاخیر در تخصیص بودجه به ترتب بیشترین احتمال وقوع را دارا بوده اند البته لازم به ذکر است که هر پروژه با توجه به خصوصیات خود و عاملی که به کمک آن ریسک را تجزیه و تحلیل می نماید نتایج متفاوتی را که مختص به همان پروژه است را دنبال خواهد داشت و در حقیقت برای هر پروژه می توان فرایند مدیریت ریسک را پیاده نمود تا میزان تاثیرگذاری این پارامتر بر عملکرد پروژه را بتوان کاهش داد.
پروژه ها راهسازی، خصوصی سازی، مدیریت ریسک، BOT، نرم افزار Spss
بخشنامه های سازمان برنامه و بودجه
