چکیده: 

یکی از راه حل های پیش روی دولت ها برای مواجهه با مشکل محدودیت منابع در بخش سلامت, مشارکت دولتی- خصوصی است. مطالعه حاضر با هدف بررسی اثرهای الگوهای مختلف مشارکت دولتی- خصوصی بر شاخص های میانی بیمارستان و شناسایی عوامل موثر بر اجرای موفقیت آمیز آن انجام شد.
روش‌ها: پژوهش حاضر یک مرور انتقادی است. جستجو با استفاده از کلیدواژه های مناسب به دو زبان فارسی و انگلیسی در بازه زمانی 2017-2000 انجام شد. جستجو در پایگاه‌های اطلاعاتی Google Scholar, Ovid, Proquest, Pubmed, Science Direct, Scopus Springer, Magiran, SID, IranMedex و Irandoc انجام شد؛ برای ارزیابی کیفیت مقاله‌ها از ابزارهای ارزیابی نقادانه و رده‌بندی براساس هرم شواهد استفاده شد. عوامل زمینه‌ای موثر بر اجرای موفقیت آمیز مشارکت دولتی- خصوصی در بیمارستان ها با روش تحلیل محتوا شناسایی شد.
یافته‌ها: در مجموع 20 مقاله برای ورود به مطالعه انتخاب گردید. شش الگوی مشارکت دولتی- خصوصی در بیمارستان ها مورد استفاده قرار گرفته است. الگوها شامل الگوی Alzira, DBFO/PFI, قرارداد مدیریت, Colocation & DBFLO, برون‌ سپاری و خصوصی‌ سازی بودند. هر کدام از این الگوها تاثیرهای متفاوتی بر عدالت, کیفیت, کارایی و دسترسی دارند. عوامل مؤثر بر اجرای موفقیت آمیز پروژه‌های مشارکت دولتی- خصوصی شامل: چارچوب‌های قانونی, پشتیبانی سیاسی, مشوق‌های مالی و ظرفیت سازی بود.
نتیجه‌گیری: به نظر می رسد الگوی DBFO/PFI برای پروژه های ساخت و ساز و الگوهای قرارداد مدیریت, برونسپاری و Alzira برای ارایه خدمت‌های بیمارستانی مناسب‌تر هستند. لذا, سیاستگذاران سلامت می توانند الگوهای مختلف مشارکت دولتی- خصوصی را براساس تاثیرهای که بر شاخص های میانی می گذارند, به کار گیرند.

کلید واژه ها: