اتخاذ رویکرد بلند مدت برای سرمایه گذاری در بخش آب و فاضلاب ایران از آنجا اهمیت پیدا می کند که کشور ما با کمبود آب رو به روست و در عین حال شبکه آبرسانی فرسوده بوده و از روش های آبیاری عمدتا قدیمی در بخش کشاورزی استفاده می کند و این موضوع منجر به میزان هدر رفت بسیار زیادی می شود با در نظر گرفتن این موضوع یکی از روش هایی که برای سرمایه گذاری کارآمد در این بخش استفاده می شود مشارکت خصوصی در بخش عمومی است که در موارد بسیاری موفق و گاهی هم ناموفق بوده است لذا سوالی که مطرح می شود این است چه نوع چارچوب قراردادی با بخش خصوصی احتمال موفقیت این نوع مشارکت ها را افزایش می دهد روش سنتی در این نوع مشارکت این گونه است که قسمت ساخت تجهیزات و خدمات توزیع و بهره برداری به طور جداگانه توافق و اجرا می شود و ارتباط بین این بخش ها از طریق قیمت بر واحد آب برقرار می شود اما در روش مدرن این مشارکت به صورت یکپارچه انجام می شود و به دلیل این یکپارچگی مشارکت کننده خصوصی می تواند از قیمت گذاری های غیر خطی به صورت کارآمد تری استفاده کند در این مطالعه از دید قیمت گذاری اثر نوع قراردادهای مشارکت بر موفقیت آن ها تحلیل شد
مشارکت خصوصی در بخش عمومی،هزینه های مبادله،تعرفه گذاری غیر خطی
بخشنامه های سازمان برنامه و بودجه
