چکیده
سرمایهگذاری در یک تعریف کلی عبارت از کاربرد سرمایه برای تولید درآمد جدید است. بر اساس نظر اقتصاددانان، سرمایهگذاری به معنای استفاده از منابع به منظور افزایش درآمد یا تولید در آینده است. منطقۀ 10 شهرداری تهران از جمله مناطق مرکزی تهران است که به دلایلی چون کمبود زمین، بازگشت سرمایۀ کمتر، فقدان عملکرد فرامنطقهای و فرسودگی و تراکم بافت چندان برای فعالیت بخش خصوصی در امر سرمایهگذاری جاذب نبوده است. در این بررسی سعی شده با استفاده از بررسیهای میدانی، موانع موجود بر سر راه سرمایهگذاری در منطقه شناسایی شود و راهکارهای رفع آنها ارائه گردد. همچنین مهمترین ابزارهای تأمین مالی نیز متناسب با این اولویتها ارائه گردد. تمایل به فروش به جای مشارکت، تغییر پستها و مشکلات ناشی از آن، جابهجایی و احتیاط، زمانبر بودن انعقاد قراردادها، شرایط قراردادها، مشکلات کارشناسی پروژهها، مشکلات مالکیت بعد از اختتام پروژهها، انتقال مالکیت، تخصص و دید تخصصی نسبت به سرمایهگذاری، ارتقای هر چه بیشتر جایگاه سازمان مشارکت مردمی، بستههای سرمایهگذاری، مدیریت در بهرهبرداری از پروژهها، شناور نبودن قراردادها، عدم تضمین، تیپ بودن قراردادها و ناهمخوانی شرایط وصفشده با شرایط مندرج در قرارداد مهمترین موانع موجود بر سر راه سرمایهگذاری بخش خصوصی در منطقۀ 10 شهرداری تهران است .
کلیدواژه ها:
پروژه های عمرانی،سرمایه گذاری،منطقه 10 شهرداری تهران