ایجاد پروژه زیربنایی از الزامات توسعه پایدار اقتصادی هر کشوری است. کمبود منابع مالی و بهره وری بالاتر در بخش خصوصی، دولت ها را به جذب منابع مالی از این بخش متمایل کرده است. BOT یکی از معمول ترین روش های قراردادی در این زمینه است. با توجه به حجم بالای سرمایه گذاری و مدت طولانی این پروژه ها، تحلیل ریسک های مختلف فنی، مالی، سیاسی و اقتصادی در موفقیت نهایی پروژه بسیار تعیین کننده است. در این مقاله ، ریسک های مرتبط با پروژه های زیربنایی شناسایی و از دیدگاه طرف های عمده درگیر در پروژه (صاحبان آورده، دولت میزبان و وام دهندگان) به صورت روشمند دسته بندی می شوند. سپس با تقسیم بندی ریسک های پروژه به دو گروه معین و نامعین، یک الگوی جامع تحلیل کمی ریسک با استفاده از نظریه فازی ارایه می گردد.
BOT،ریسک، پروژه های زیربنایی، صاحبان آورده، دولت میزبان
بخشنامه های سازمان برنامه و بودجه
